Sorry za wszystkie błędy ale pisane na szybko XD
„Mafia namiętności”
W poprzednim odcinku: Don Francis Bonnefoy podczas gry w butelkę wyznaje miłość Alfredowi i tak zaczyna się ich burzliwy aczkolwiek romantyczny związek. Niestety Sealandia chce ukrócić ten związek by zeswatać Jonesa ze swoim bratem- Arthurem.
Prusy i Polska planują obalić rządy mafiozo Ivana jednak psychiczny Kanibal Niemcy wysłany na rozkaz Ivana ma odnaleźć buntowników.
Odcinek 4736
Scena 1: Salon na CB. Ciepły i przyjemny. Sciany obłożone drewnem, mahoniowe szafki z oszklonymi gablotkami oraz czerwona kanapa i dwa fotele skupione przy oszklonym stoliku do kawy.
Alfred <wchodzi do salonu z uśmiechem na ustach jednak z niepewnością w głosie>:
- Ah czy on na pewno mnie kocha? Ah czy ja mu na pewno pisany? Boże mój, czy ja i on to jedno? <do salonu wchodzi Francis z podbitym okiem.> Ah Francis! <Alfred podbiega do francuza i kładzie mu dłonie na klatce piersiowej> Tak tęskniłem, tak się martwiłem i.. Mój Boże co ci się stało?! <Francis z uśmiechem zdejmuje dłonie lubego i całuje go w czoło>
- To nic mój piękny.
- To Sealandia prawda?! <Alfred wzburzony chodzi kółko po pokoju> Jak on może!?
- Nie myśl o tym mój miły…
- Jak mam nie myśleć!? <oburzony Jones macha dłońmi gwałtownie> Już on mnie popamięta!
- Przestań nie warto… <Francis kładzie dłonie na ramionach ukochanego i uśmiecha się do niego co sprawia, że ten się uspokaja>
- A może…może ja do ciebie nie pasuje? Sprawiam ci tylko ból…
- Nigdy tak nie mów! Kochamy się i to się tylko liczy. <Francis całuje Alfreda i zagaszenie światła na kolejną scene>
Scena 2: Podziemia na CB. Cicho i wilgotno. Wokoło panuje półmrok. Na srodku jest mała świeczka a obok niej siedzi Feliks i nad czymś głęboko myśli.
- Cholera… Trzeba się pozbyć Ivana i przejąć interesy tylko jak? <nagle do pokoju przez małe okienko wpada Prusy… Niestety się zaklinował>
- Kurwa Feliks nie patrz się tylko mnie wciągnij! <krzyczy Prus jednak polak długo zastanawia się jak wciągnąć wystającą z okna dolną część chłopaka. W końcu z obrzydzeniem ciągnie za nogę i słychać głośny huk> No bardziej delikatnie się nie dało?
- Ciesz się, że w ogóle cię wciągnąłem.
<obaj siadają obok świeczki>
- Słuchaj nie czas na sprzeczki…wiem, jak pozbyć się Ivana raz na zawsze!
- Żartujesz?! <Polak niemal wstał ale szybko stwierdził, że jest zbyt leniwy na to> To jak?
<Prusy rozejrzał się wokoło i konsternacyjnie nachylił się w stronę Łukaszewicza>
- Słuchaj… By Don Bragińsky skończył żywot musimy… <W tej chwili do pomieszczenia wpadł Kanibal Niemcy>
- Zjem was, zjem was! <Feliks i Gilbert rzucają się ostatkiem sił do okna a tuż za nimi z zębami w pogoń rusza Niemcy. Szybka muzyka i ściemnienie>
Scena 3: Znów salon na CB. Tym razem w pokoju jest Sealandia i zdenerwowany Arthur.
Arthur:
- Jak mogłeś zrobić coś takiego? To było lekkomyślne i nieodpowiedzialne! <Sealandia, który dostawał reprymendę siedział cicho na fotelu i bawił się gamepadem>
- A co ja takiego zrobiłem? Ty też nie lubisz tej żaby!
- To nie znaczy, że masz robić takie żarty… Teraz…teraz muszę go przeprosić…
- Alfreda?
- Żaby nie przeproszę za nic! <oburzył się Anglik wiedząc iż w sumie powinien przepraszać francuza>
- Znaczy, że będziecie sam na sam? <Kirkland zmarszczył brwi>
- O co ci chodzi?
- O nic <Sealandia zachichotał i wrócił do gry. Arthur wzruszył ramionami i wyszedł do pokoju> I tak sprawie, że ty i szeryf Jones będziecie razem. Nie odpuszczę póki… <do pokoju wchodzi Jones>
- Jak mogłeś zrobić coś takiego Francisowi?! <mówi oburzony Alfred patrząc na młodocianego przestępcę> Powinienem ciebie zamknąć za coś takiego jednak Don Bonnefoy nie wniósł oskarżenia.
- A co ja zrobiłem?
- Uderzyłeś go…A właściwie zastawiłeś na niego pułapkę!
- Phi!
<nagle do pokoju wpada Anglia. Oboje odwracają wzrok na niego>
- Coś się stało Seńor Kirkland? <Alfred wydaje się lekko przerażony zdyszanym Arthurem>
- Alfred! <Anglik podszedł do Jonesa i spojrzał mu głęboko w oczy> Powinienem ci powiedzieć już dawno temu… Kocham cię!
Tak! <Sea wydawał się ucieszony jednak Alfred zszokowany>
- O czym ty mówisz? <Alfred odszedł kawałek i spuścił wzrok zaszokowany wiadomością>
- Ale nie możemy być razem!
- Co? Braciszku ale czemu?!
- Alfred… <Arthur zignorował młodszego brata> Jestem twoim ojcem.
DUM DUM DUUUUUUUM!
Następny odcinek już za tydzień… może…
Wto Maj 14, 2013 7:57 pm
